Zwolnienie dyscyplinarne, potocznie zwane jako dyscyplinarka to inaczej rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez okresu wypowiedzenia. Aby otrzymać od pracodawcy zwolnienie dyscyplinarne trzeba ciężko naruszyć regulamin pracy i obowiązki pracownicze, w wyniku różnych okoliczności stracić uprawnienia, które do tej pory pozwalały na świadczenie pracy na konkretnym stanowisku, lub popełnić przestępstwo, które zostało potwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu.
Przepisy prawne
Rozwiązanie stosunku o pracę bez okresu wypowiedzenia reguluje Art. 52. Kodeksu Pracy
„Art. 52. [Rozwiązanie z winy pracownika]
- 1. Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:
1) ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych;
2) popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;
3) zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. […]”
Pracodawca, zamierzając wręczyć dyscyplinarkę pracownikowi, musi wcześniej uzyskać zgodę i opinię reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Co ważne, zwolnienie nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o ewentualnym powodzie do rozwiązania umowy.
Popełnienie przestępstwa
Poruszając kwestię zwolnienia z tytułu popełnienia przestępstwa, to czyn ten musi przede wszystkim być rażący, czyli szkodliwy społecznie i według ogólnych norm społecznych, uznany za niebezpieczny. Przestępstwo musi być również popełnione w trakcie trwania umowy o pracę. Trzecią kwestią jest występowanie korelacji między popełnionym czynem a zajmowanym stanowiskiem np. udowodniona kradzież a praca w placówce bankowej lub innej instytucji finansowej.
Rażące zaniedbanie
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia jest możliwe również przy jasnym i bezspornym udowodnieniu pracownikowi znacznego i rażącego zaniedbania swoich obowiązków. Tutaj kwestia nie jest jasno doprecyzowana prawnie. Można, jako swoistego rodzaju zbiór najważniejszych obowiązków pracownika, potraktować art. 100 Kodeksu Pracy.
W zgodzie z Kodeksem Pracy, zwolnienia pracownika można dokonać na podstawie porozumienia stron, w drodze oświadczenia którejś ze stron umowy z jednoczesnych zachowaniem okresu wypowiedzenia uwzględnionym w umowie, bądź też w wyjątkach wskazanych w artykule, z pominięciem okresu wypowiedzenia, za sprawą rozwiązania stosunku pracy w postępowaniu dyscyplinarnym. Jak w każdym wypadku, pracownikom w takich sytuacjach przysługuje odwołanie od decyzji pracodawcy. Tutaj pomoc można uzyskać w PIP czyli Państwowym Inspektoracie Pracy, dowolnej kancelarii prawniczej lub u radcy prawnego.
