Groźba karalna jest zaliczana do przestępstw skierowanych przeciwko wolności, rozumianej jako wolność od życia w strachu, obawy przed popełnieniem przestępstwa na naszą szkodę jak i szkodę naszych bliskich. Jej kodeksowa regulacja ma na celu zapewnienie poczucia bezpieczeństwa każdej jednostki. Jest to przestępstwo powszechne, które popełnić może każdy z nas. W jaki sposób? Słowem, na piśmie, odpowiednimi gestami, na przykład poprzez wyjęcie niebezpiecznego narzędzia i zademonstrowanie, jaki może być z niego zrobiony użytek. Nie jest konieczne, aby sprawca i pokrzywdzony znali się osobiście, dlatego też, warto pamiętać, że doskonałym narzędziem, pozwalającym zachować względną anonimowość jest internet, gdzie przypadki stosowania gróźb karalnych są coraz to częstsze. Mimo, że patrząc na statystki,można wyraźnie zauważyć tendencję malejącą, jeśli chodzi o liczbę wszczętych postępowań dotyczących groźby karalnej, to każdy z nas powinien wiedzieć, jakie kroki należy podjąć oraz czym te przestępstwo się charakteryzuje.
Groźba karalna w kodeksie karnym
Groźba karalna została uregulowana w art. 190 kodeksu karnego, który stanowi, że „Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.” Ściganie odbywa się na wniosek pokrzywdzonego. Zatem tylko od naszej postawy zależy, czy przyczynimy się do wykrycia sprawcy, dlatego też ważne jest zachowanie postawy czynnej i reagowanie na zagrożenie płynące z zewnątrz. Groźba polega przede wszystkim na oddziaływaniu na psychikę drugiej osoby, w taki sposób, że czuje ona uzasadnioną obawę, że groźba zostanie spełniona, jest możliwa do wykonania. Decydują tu więc względy subiektywne. Jest to przestępstwo umyślne i skutkowe, gdzie skutek stanowi samo wzbudzenie u adresata lęku, że groźba może zostać zrealizowana.
Groźba karalna a ostrzeżenie
Przy różnicowaniu tych pojęć należy zachować ostrożność. Różnicy można dopatrywać się w motywacji oraz celach, występujących po stronie sprawcy. W przypadku ostrzeżenia można mówić o „pozytywnym wydźwięku”, motywacji, czego brak w przypadku groźby bezprawnej. Celem ostrzeżenia jest uchronienie danej osoby od niebezpieczeństwa, a celem groźby zastraszenie. ALE! Jeśli ktoś ostrzega drugą osobę, przed swoim własnym zachowaniem, które chce zrealizować, należy przyjąć, mając na uwadze całokształt okoliczności, że w takim ostrzeżeniu kryje się groźba.
Jakie kroki podjąć?
Z pewnością musimy pamiętać, o zgromadzeniu wszelkich dowodów. Nie należy kasować ani niszczyć otrzymanych wiadomości, a w przypadku groźby ustnej pomocni mogą okazać się świadkowie. Popełnienie przestępstwa groźby karalnej należy zgłosić na Policję lub Prokuraturę. Na dalszym etapie postępowania możemy także zwrócić się o pomoc do kancelarii prawnej w celu reprezentowania nas przed sądem przez adwokata lub radcę prawnego.
